ဆႏၵကို သိကၡာနဲ ့လဲေတာ့မယ္ဆိုရင္---

             
              လူဘ၀ရလာၾကတဲ့လူေတြဟာ မိမိရဲ့ႏွလံုးသားထဲမွာ

စစ္မွန္တဲ့တရားဓမၼေတြ မကိန္းေသးသရ်္ မေကာင္းတာေတြလည္း

 လုပ္မိတက္ၾကပါတယ္။

မမွန္တဲ့စကားေတြကိုလည္း ခ်ိဳတယ္ဆိုၿပီး ေသာက္ေနတက္
ၾကပါတယ္။မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြကိုလည္း စီးေမ်ွာ္ခ်င္တိုင္း

စီးေမ်ွာခြင့္ေတြ အၿပည့္အ၀ေပးထားလိုက္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္။

       တစ္ခ်ိဳ ့လူေတြဆိုရင္ ဒီလို ့လုပ္ရင္ တရားတယ္။ဒီလို ့လုပ္ရင္ မတရားဘူးဆိုတာ သူတို ့သိၾကပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မိမိရဲ့ဆႏၵ၊မိမိရဲ့ေဒါသ

ဆိုတဲ့အဂတိတရားေတြ မလြန္ဆန္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ေလာကၾကီးရဲ့စစ္

မွန္တဲ့တရားေတြကို မ်က္ကြယ္ၿပဳၿပီး အရည္က်ိဳေသာက္ေနတဲ့သူ

ေတြလည္းေတြ ့ဖူးၾကမွာပါ။

          ဦးဇင္းတို ့ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးလက္ထက္က

ရာဇၿဂိဳဟ္ၿပည္မွ ဒကာ ဒကာမမ်ားသည္ အဖိုးတစ္သိန္းတန္သကၤန္း
လ်ာပုဆိုးကို အရွင္သာရိပုတၱရာကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီး ႏွင့္အရွင္ေဒ၀ဒတ္
ဘယ္သူကိုလွဴရမလဲ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ၾကပါတယ္။

              ေနာက္ဆံုး ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ ့သူၿမိဳ ့သားေတြကအရွင္ေဒ၀
ဒတ္ကိုလွဴဖို ့ဆံုးၿဖတ္ၾကပါတယ္။ဘာေၾကာင့္ဒီလုိ ့ဆံုးၿဖတ္တာလဲ လို ့ဓမၼပဒ ေဒ၀ဒတ္၀တၳဳကို ဖတ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါအရွင္သာရိပုတၱရာ
ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးဆိုတာ ဒို ့ဆီကို တစ္ခါတစ္ေလမွလာၿပီးေတာ့ 

တရားေဟာတာ။အက်ိဳးၿပဳတာပါ။

            အရွင္ေဒ၀ဒတ္ၾကီးကေတာ့ ဒို ့ဆီမွာ အၿမဲတမ္းေနတယ္တဲ့။
ဒို ့ရဲ့ကိစၥအ၀၀ကိုလည္း သူပဲကူညီတယ္။ဒို ့နဲ ့လည္း ရင္ႏွီးတယ္။

ဒါေၾကာင့္သူ ့ကိုပဲလွဴလိုက္ၾကေအာင္တဲ့။

                    ဒါဟာ ေလာကီေရးရာဆႏၵာဂတိနဲ ့တစ္နည္းအားၿဖင့္

ေၿပာရင္ ႏွလံုးသားေရးရာနဲ ့ဆံုးၿဖတ္္သြားတဲ့အတြက္ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ၾကီးမဲအႏိုင္ရသြားတယ္လို ့ေၿပာလို ့ရပါတယ္။

          တစ္ကယ္လို ့သာဦးေဏွာက္ႏွင့္ႏွလံုးသားကိုဉာဏ္ယွဥ္
ၿပီးေတာ့တဏွာ၊မာန၊ဒိ႒ိဆိုတဲ့စဲြလမ္းၿခင္းမွ လြတ္ေအာင္ေရွာင္ၿပီး 

စစ္မွန္ေသာတရားကိုသာ လိုက္နာက်င့္သံုးမယ္ဆိုလိုရိွရင္----

သီလ၊သမာဓိ၊ပညာႏွင့္ပတ္သက္လို ့ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ထက္အဆ

ေပါင္းမ်ားစြာသာတဲ့ဓမၼေသနာပတိအရွင္သာရိပုတၱရာကိုယ္ေတာ္ၿမတ္္ၾကီး

ကိုပဲေရြးမယ္ဆိုတာ ရဲရဲၾကီးေၿပာရဲပါတယ္။

        အရွင္ေဒ၀ဒတ္က အဖိုးတစ္သိန္းတန္ပုဆိုးကို ရတဲ့အခါ သကၤန္းခ်ဳပ္ရ်္၀တ္ဆင္ၿပီး ၿမိဳ ့ရြာအတြင္းသို ့လွည့္လည္သြားလာ
ပါတယ္။ထိုအခါဓမၼ၀ါဒီပုဂၢိဳလ္တို ့က သကၤန္းႏွင့္အရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ 

မထိုက္တန္ဟုကဲ့ရဲ့လာၾကတယ္။

           ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးၾကားတဲ့အခါကိေလသာ
ေတြအုပ္မိုးေနၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းရမည့္ ဣေၿႏၵသိကၡာတို ့

ကိုလည္းမေစာင့္ထိန္း၊မွန္ကန္စြာလည္း ေၿပာဆိုေလ့မရိွသူမ်ိဳးနဲ ့

ဖန္ရည္ဆိုးတဲ့သကၤန္းမတန္ဖူးရယ္လို ေၿပာတာကိုလည္းခံ

ခဲ့ရပါတယ္။

         ဒါေတြကိုၾကည့္ရင္ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတြကဲ့ရဲ့တာထက္ ဘုရားရွင္
လို ့ပညာရိွပုဂၢိဳလ္ၿမတ္ၾကီးတစ္ပါးရဲ့ကဲ့ရဲ့တာကိုခံရတာသည္အင္မတန္မွ
 နစ္နာလြန္းလွပါတယ္။

       တစ္ကယ္တမ္းေသေသခ်ာခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ မိမိရလိုက္တာက

တစ္သိန္္းတန္ပုဆိုးပါ။ေပးဆပ္လိုက္ရတာ သိကၡာေတြက အမ်ားၾကီးပါ။

တစ္ဘ၀စာေပးဆပ္လိုက္ရတာဆိုတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။
တစ္သံသရာလံုးစာေပးဆပ္လိုက္ရတာပါ။

      ဒါေၾကာင့္ ဆႏၵကို သိကၡာနဲ ့လဲေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဦးေဏွာက္ႏွင့္
ႏွလံုးသားကို ဉာဏ္နဲ ့ယွဥ္ႏိုင္ၾကပါေစလိုဆႏၵၿပဳရင္------။

သတၱ၀ါခပ္သိမ္း တရားကိန္း ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာရိွပါေစ။

                                အရွင္၀ိစကၡဏ(မဟာလယ္တီ)