သိမ္ထဲကိုမိန္းမေတြ မ၀င္ေကာင္းဟုဘယ္သူေၿပာသလဲ?

  ဦးဇင္းတို ့ငယ္ငယ္တုန္းက ဥပုသ္ေန ့ဆိုလွ်င္မိဘမ်ားႏွင့္ဘုုန္းၾကီး

ေက်ာင္းသို ့လိုက္သြားၾက၏။သိမ္နားကိုေရာက္လွ်င္ အမ်ိဳးသမီးေတြ

ကေလးေတြသိမ္ထဲမ၀င္ရ ငရဲၾကီးတက္တဲ့ဟု အဘိုး၊အဖြားေတြက ဆံုးမၾက၏။ထို ့ေၾကာင့္ သိမ္နားကိုေရာက္ၿပီးဆိုတာနဲ ့ေ၀းေ၀းကေန

ေရွာင္သြားၾကေလ၏။

        ထိုအသိသည္ၾကီးလာလို ့ေတာင္တန္းသာသနာၿပဳၿဖစ္သည္အထိ

စြဲေနေလ၏။ဦးဇင္း ခ်င္းၿပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ကန္ပတ္လက္ၿမိဳ ့နယ္၊
က်င္ေဒြးရြာ၌သာသနာၿပဳေနစဥ္ဘာသာေရးစိတ္၀င္စားေသာဒကမ

တစ္ဦးကေမးေလ၏။

          ဦးဇင္း သိမ္ထဲကို အမ်ိဳးသမီးေတြ မ၀င္ရဆိုတာဟုတ္သလား
တဲ့။ဦးဇင္းလည္း ဟုတ္ပါတယ္ အမ်ိဳးသမီးေတြ သိမ္ထဲကို မ၀င္ရ၊
၀င္ရင္ငရဲၾကီးတက္တယ္လို ့အဘုိး၊အဖြားေတြေၿပာေသာစကားနဲ ့ပဲေၿဖ

ၾကားခဲ့မိ၏။

              ယခု အသက္ ၂၈ ႏွစ္ရိွလာၿပီး ကိုယ္ကတစ္ေန ့ၾကရင္
ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ ဘုရားေဟာစာေပေတြ၊
ဗဟုသုတစာေပေတြအင္တာနက္ကေနရွာရ်္ဖတ္ရၿပန္သည္။စာေတြဖတ္

ရင္း၊ဖတ္ရင္းနဲ့အရွင္မေဟာသဓ႑ိတ   ၁၁-၇-၇၁ ဓမၼဗ်ဴဟာ (အတြဲ ၉၊အမွတ္ ၉။)ေရးတဲ့  မိန္းမနဲ ့သိမ္ေဆာင္းပါးကိုဖတ္မိလိုက္၏။ ထို အခါၾကမွ ၾသဟုတ္ေပသားပဲဲ။ဒို ့ငယ္ငယ္ေလးတုန္းကဆရာမ်ားေရွ့မွာ

ေလးဘက္ေထာက္ၿပီးစာေတြသင္ခဲ့ရတယ္၊က်က္ခဲ့ရတယ္။ဒါေပမဲ့

ငယ္ငယ္တုန္းကစာေမးပဲြေအာင္ေအာင္ပဲစာလုပ္ခဲ့ၾကတာဆုိေတာ့

 သတိမထားခဲ့မိဘူး။ ခုေတာ့ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ့ေက်းဇူးေၾကာင့္မိမိ၂၈ႏွစ္

လံုးလံုးမသိေသာ မိန္းမနဲ ့သိမ္ ပုစၦာရွင္းသြားေလေတာ့၏။

            ဆရာေတာ္ၾကီးေရးသားထားသည္က-----------

(မွတ္ခ်က္- အၿပီးအထိဖတ္သြားေစခ်င္ပါသည္ စားေရးသူ ဦးဇင္း)

ပါဠိ လို ''သီမာ'' ကို ၿမန္မာလို ''သိမ္'' ဟု သံုးစြဲထားၿခင္း ၿဖစ္၏။ ''သီမာ'' သဒၵါသည္ ပအပိုင္းအၿခားအနက္ကုိ ေဟာ၏။ ''ရဟန္းသံဃာမ်ား ဥပုသ္ ကံ စသည္ၿပဳရန္အတြက္ ပိုင္းၿခား သတ္မွတ္ရာတြင္ ၪတ္-ကမၼဝါစာတို႔ၿဖင့္ ရြတ္ဖတ္၍ သမုတ္(သတ္မွတ္ )ထားေသာ သိမ္ (ဗဒၶသိမ္)၊ ၪတ္-ကမၼဝါစာ တို႔ၿဖင့္ မရြတ္ဖတ္ရဘဲ အလိုလိုပင္ ဥပုသ္ကံ စသည္ၿပဳႏိုင္ေသာသိမ္ (အဗဒၶသိမ္)ဟု ႏွစ္မ်ိဳးရွိေလသည္။ ''ဂါမသိမ္'' သည္ အဗဒၶသိမ္မ်ိဳးတြင္ ပါဝင္၏။ သူၾကီးတေယာက္ အခြန္အတုပ္ ေကာက္ယူခြင့္ရွိေသာ အရပ္သည္ (၂-ရြာ ၃-ရြာ ရွိေသာ္လညး္) ဂါမေခတ္ တေခတ္မည္၏။ ထိုဂါမေခတ္နယ္သည္ ရဟန္းအားလံုး စုရံုး၍ ကံၿပဳႏိုင္ေသာ ဂါမသိမ္တမ်ိဳး ၿဖစ္ေလသည္။

ဤသူၾကီးတပိုင္ ဂါမေခတ္(ဂါမသိမ္) အတြင္းဝယ္ လူတို႔သည္ လင္ယူသားေမြး လုပ္ေနၾက၏။ အညစ္ အေၾကးတို႔ကုိလည္း စြန္႔ခ်ေနၾကသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ယင္းသူၾကီးတပိုင္ ဂါမေခတ္(ဂါမသိမ္) အတြင္းဝယ္ ေယာက်္ားေတြခ်ည္းသာ
 ေနၾကသည္ မဟုတ္ပါေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ သိမ္အတြင္း မိန္းမေတြ မဝင္ရဟု အထင္ေရာက္ေနၿခင္းမွာ လံုးဝ လြဲမွားေနၿခင္းသာၿဖစ္သည္။
 ေက်ာင္းတိုက္မ်ားအတြင္းဝယ္
 ေက်ာက္တိုင္မ်ား (သီမႏၲရိတ္တိုင္
မ်ား) စိုက္၍ သမုတ္ထားေသာ (ဗဒၶ)ခ႑သိမ္မွာလည္း ထိုနည္းပင္ ၿဖစ္ပါသည္။ ''သိမ္အတြင္း မိန္းမေတြဝင္လွ်င္ ငရဲၾကီးသည္'' ဟု ေၿပာဆိုထင္မွတ္ေနၾကၿခင္းမွာ ပိုလြန္ေနေသာ လြဲမွားမႈသာ ၿဖစ္ေခ်သည္။
ဥပုသ္ကံစေသာ ကံၾကီးကံငယ္ၿပဳရာ၌ ၾကဥ္ဖယ္ထားရမည့္ ပုဂၢဳိလ္(ဝဇၨနိယပုဂၢဳိလ္)မ်ားတြင္ လူဝတ္ေၾကာင္လည္း ပါရွိေလသည္။ လူဝတ္ေၾကာင္ဟု ဆိုရာ၌ မိန္းမသာမက ေယာက်္ားမ်ားလည္း ပါဝင္သည္။ ''သိမ္အတြင္း ကံၿပဳေနခ်ိန္၌ လူဝတ္ေၾကာင္စသည္ မပါဝင္ေစရ၊ ၾကဥ္ဖယ္ထားရမည္'' ဆိုေသာ္လည္း သိမ္ထဲတြင္ မဝင္ရဟု တားၿမစ္ထားၿခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။ ကံေဆာင္ေနေသာ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္  ဟတၳပါသ္(ႏွစ္ေတာင့္ထြာ) မဆက္စပ္ဘဲ ဟတၳပါသ္(ႏွစ္ေတာင့္ထြာ) လြတ္ရာ အရပ္က ရွိႏိုင္သည္၊ ေနႏိုင္
သည္။ထိုသို႔ရွိေနၿခင္းေၾကာင့္ မည္သည့္ကံမွ် ပ်က္ၿပားမႈမရွိေခ်။ (ေတ ဟတၳပါသေတာ ဗဟိကရဏဝေသန ဝေဇၨတဗၺာလူစေသာ ႏွစ္က်ိပ္
တေယာက္ေသာ ဝဇၨနိယ ပုဂၢဳိလ္တို႔ကို ႏွစ္ေတာင့္ထြာဟတၳပါသ္မွအပ
 ၿပဳၿခင္းၿဖင္ ့ၾကဥ္ဖယ္ထားရမည္။  ။ ကခၤါဝိတရဏီအ႒ကထာ)။

        ''ႏွစ္ေတာင့္ထြာ အတြင္းသာ မရွိေစရ'' ဟူေသာ မိန္႔မွာခ်က္ကုိ သေဘာမမူဘဲ အခ်ိဳ႕ရဟန္း မ်ားသည္ ရဟန္းခံ(ဥပသမၸကံေဆာင္)
ရာ၌ မိန္းမမ်ားကုိသာမက ေယာက်္ားမ်ားကုိပါ မာန္မဲ၍ သိမ္ အတြင္းမွ
 ေမာင္းထုတ္ တတ္ၾကေလသည္။ ဤသို႔ လူတို႔ကုိ သိမ္အတြင္းမွ
ေမာင္းထုတ္ၿခင္းသည္ စာရွိထက္ ပိုလြန္ၿခင္းသာတည္း-ဟု ဧကန္ မွတ္ရေပမည္။ ယင္းသို႔ တတ္ေယာင္ကားၿဖင့္ အခ်ိဳ႕ရဟန္းမ်ား ''လူတတ္-လူစြာ'' လုပ္ၿခင္းေၾကာင့္ပင္ ''သိမ္အတြင္း မိန္းမ မဝင္ရ မဝင္ေကာင္း'' ဟူေသာ အစဲြသည္ ၿပန္႔ႏွံ႕ေနၿခင္း ၿဖစ္ေပသည္။ 

        ဆရာေတာ္ၾကီးေရးသားထားေသာေဆာင္းပါးကိုေထာက္ရ္်

အမိ်ဳးသမီးမ်ားသိမ္ထဲမ၀င္ရဟူေသာစကားမွာ ဘုရားရွင္ေဟာထား
ေသာစကားမဟုတ္ လူတက္၊လူစြာမ်ားေၾကာင့္ ဆိုတာသိသာေလာက္

ပါၿပီး။

        ထိုၿပင္ အၿခားဘာသာမ်ားသည္အမိ်ဳးသမီးမ်ားကိုဆက္ဆံ
ရာတြင္နိမ့္ခ်စြာဆက္ဆံေလ့ရိွ၏။ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးက ထိုသို ့မဟုတ္။အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးက အမိ်ဳးသမီးမ်ားကိုေလးစားစြာဆက္ဆံေၾကာင္းကို ပါဠိစာေပမွာအ
ေထာက္အထားမ်ားစြာရိွေလ၏။အနည္းငယ္ရွင္းၿပပါအံ့----------

          ေကာသလမင္းၾကီးသည္ တစ္ေန႔ေသာအခါ ဗုဒၶရွင္ေတာ္
အထံသုိ႔ ေရာက္လာခဲ့သည္၊၊ ဗုဒၶႏွင့္ စကားေၿပာေနစဥ္ အမတ္တစ္ဦး
ေရာက္လာၿပီး၊ ေကာသလရွင္ဘုရင္ကုိ နားနားကပ္၍တီးတုိး ေလ်ာက္
တင္လိုက္သည္၊၊ မင္းၾကီးသည္ သတင္းစကားကုိ ၾကားလုိက္ရေသာ
အခါ မ်က္ႏွာမသာ မယာၿဖစ္သြားသည္၊၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္မွမင္းၾကီးဘယ္လုိ
ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမသာမယာၿဖစ္သြားရသနည္းဟု ေမးေသာအခါ၊ မိဖုရားေခါင္ၾကီး မလႅိကာ ေဒ၀ီမွ သမီးမိန္းကေလးဖြားၿမင္ေၾကာင္း သိလုိက္ရေသာေၾကာင့္ စိတ္ႏွလုံးမသယာမယာ ၿဖစ္ရပါသည္ဟု
 ေလ်ာက္တင္ေလသည္၊၊

မင္းၾကီး အဂၤါ(၄)မ်ဳိးႏွင့္ၿပည့္စုံလ်င္ အမ်ဳိးသၼီးသည္အမ်ဳိးသားႏွင့္
တန္းတူ ၿမင့္ၿမတ္သူၿဖစ္သည္ဟု ညႊန္ၿပလိုက္ပါသည္၊၊ ၿမင့္ၿမတ္သည့္ အမ်ဳိးသၼီး တုိ႔၌ရွိသည့္ အဂၤါေလးမ်ဳိးမွာ--

(၁) ပညာတတ္ၿခင္း၊
(၂) ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းၿခင္း၊
(၃) ႏွစ္ဘက္မိဘကို ရုိေသတတ္ၿခင္း၊
(၄) လင္သားအေပၚ အမ်ဳိးသမီးတာ၀န္ေက်ပြန္ၿခင္း၊ တုိ႔ၿဖစ္သည္၊၊

ဤအဂၤါေလးမ်ဳိးတုိးတက္ေအာင္ ညြန္ၿပသြန္သင္ၿပီး၊ သမီးမိန္းကေလးမ်ားကို ေကာင္းစြာေနရာေပးသင့္သည္ဟု ဗုဒၶရွင္ေတာ္မွ ေကာသ လမင္းၾကီးအား မိန္႔ေတာ္မူပါသည္၊၊

            ေဖာ္ၿပသည့္ ဇာတ္လမ္းကိုသုံးသပ္ၾကည့္လ်င္ ဗုဒၶဘာသာ၌ အမ်ဳိးသၼီးအမ်ဳိးသား ခြဲၿခားမႈမရွိ၊ကိုယ္က်င့္တရားႏွင့္အသိညာဏ္အေပၚ

အေၿခခံ၍ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားကို ေကာင္းမြန္စြာဆက္ဆံ၊ ေနရာေပးထား
သည္ကိုေလ့လာရရွိႏုိင္သည္၊၊ 

                ဘာသာေရးက်င့္၀တ္မ်ား၊ ကုသိုလ္လုပ္ငန္းမ်ားကို အမ်ဳိး
သၼီးတုိ႔ကိုယ္တုိင္ၿပဳလုပ္ခြင့္မရေသာ ကမၻာ့ ဘာသာေပါင္း မ်ားစြာရွိပါ
သည္၊၊ ဗုဒၶဘာသာ တြင္မူ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဗုဒၶ
ကုိယ္ ေတာ္တုိင္ကိုပင္လ်င္ ဆြမ္းဆက္ကပ္ခြင့္၊ ရင္းႏွီးစြာေနထုိင္ခြင့္
ကို ရရွိပါသည္၊၊ ၀ိသာခါ ေက်ာင္း အမၾကီးႏွင့္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္တုိ႔သည္ အမ်ဳိးသၼီးတို႔၏အတြင္းေရးမ်ားကို အခါအားေလ်ာ္စြာ ေဆြးေႏြးေလ့
ရွိ ေၾကာင္း “၀ိနယပိဋက”တြင္ ေဖာ္ၿပ ပါသည္၊၊ 

“နကုလမာတာ+နကုလပိတာ”ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔သည္ ၿမတ္ စြာဘုရားကို ပထမဆုံးအၾကိမ္ ေတြ႔လ်င္ေတြ႔ၿခင္း ၿမတ္စြာဘုရား ရွင္အား သာမန္
ရင္းႏွီးသူမ်ားကုိကဲ့သုိ႔ ဖက္လွဲတကင္း ႏႈတ္ဆက္သမႈ၊ ၿပဳၾကသည္ဟု
 ေဖာ္ၿပထားပါ သည္၊၊

ထုိဇနီးေမာင္ႏွံကို ၿမတ္စြာဘုရားရွင္မွ အၿပစ္တစ္စုံတရာ မတင္သည့္
အၿပင္ “ဤဇနီးေမာင္ႏွံသည္ ငါဘုရားရွင္ႏွင့္ ရင္းႏွီးသူမ်ားအထဲတြင္ အရင္းႏွီးဆုံးသူမ်ားၿဖစ္သည္ဟု ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ထူး”ကိုပင္ ေပးအပ္ေတာ္
မူပါသည္၊၊

                       ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးသည္ အမိ်ဳးသား
ေၿမာက္မ်ားစြာကို သာ ဧတဒဂ္ဘြဲထူးေပးခဲ့သည္မဟုုတ္။  အမ်ိဳးသမီး

မ်ားကုိ လည္း “ထူးခၽြန္သည့္ အေၾကာင္းအရာ”အလုိက္ဆုမ်ားအပ္ႏွင္း
၍အသိအမွတ္ျပဳေတာ္မူခဲ့သည္..။ဧတဒဂ္ရရဟန္းမအပ္ႏွင္းရာတြင္မီး

ေထြးေတာ္ေဂါတမီေထရီ၊ေခမာေထရီ၊ဥပၸလ၀ဏ္ေထရီ၊ပဋာစရီေထရီစ

သည္အားၿဖင့္ ဧတဒဂ္ရ ရဟန္းမ (၁၃) ပါး၊

ဧတဒဂ္ရ အမိ်ဳးသမီး( ၁၀) ေယာက္အပ္ႏွင္းရာတြင္

“အဦးဆုံး အရင္ဆုံး သရဏဂုံတည္သူ..”ဘဲြ႔ ကုိ

“သုဇာတာသူေ႒းသမီး”

“သာသနာေတာ္အတြက္ အလွဴဒါန္းဆုံး..”ဘဲြ႔ကုိ

“၀ိသာခါေက်ာင္းအမၾကီး”

“အၾကားအျမင္ဗဟုသုတမ်ားသူ..” ဘဲြ႔ကုိ

“ခုဇၨဳတၱရာကၽြန္မ”

“ ေမတၱာျဖင့္ေနေလ့ရွိသူ..”ဘဲြ႔ကုိ

“သာမာ၀တီ မိဖုရား”

“စ်ာန္၀င္စားျပီးေနေလ့ရွိသူ..”ဘဲြ႔ကုိ

“ နႏၵမာတာဥတၱရာ”ႏွင့္

“ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ေပးလွဴဒါန္းသည့္ေနရာတြင္ အထူးခၽြန္ဆုံး အမ်ိဳးသမီး”ဆုကုိ“သုပၸ၀ါသာ အမ်ိဳးသမီး..”စသည္အားၿဖင့္ ၁၀ ပါး

တို ့ကိုအသီးသီး ဘဲြ႔တံဆိပ္မ်ား အပ္ႏွင္း၍ ထူးခၽြန္သည့္အမ်ိဳးသမီး
မ်ားျဖစ္ေၾကာင္းသံဃာအလယ္ပရိသတ္အလယ္တြင္ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား

ကုိယ္တုိင္ အသိအမွတ္ျပဳ ေၾကျငာေတာ္မူခဲ့သည္..။(သုခမွတ္စု နွာ ၃၂၀ ၾကည့္ေလ)

            ဤသာဓကကိုေထာက္လွ်င္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္
ၾကီးသည္အမိ်ဳးသမီးမ်ားကို အမိ်ဳးသားမ်ားႏွင့္တန္းတူထားေၾကာင့္သိ

သာထင္ရွားလွေပသည္။

          ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးကပိလ၀တ္ေနၿပည္ေတာ္ကိုၿပန္

လာေသာအခါ ယေသာ္ဓရာမင္းသမီးက ဘုရား၏ေၿခေထာက္ကိုဖက္ရ္်

ငိုသည္ကိုေထာက္ၿပီးအမိ်ဳးသမီးမ်ား ဘုရားေပၚမတက္ရဆိုတာမၿဖစ္
ေကာင္းပါဟုဆရာေတာ္ၾကီးတစ္ပါးေဟာထားသည္ကိုလည္းၾကားဖူးပါ၏။

ဤသာဓကတို ့ကိုေထာက္ဆ၍ ယေန႔ေခတ္အခါတြင္တခ်ဳိ ့ေသာ
 ေစတီ၊သိမ္၊ ေက်ာင္း၊ ဘုရား မ်ားအေပၚသုိ႔ အမ်ဳိးသမီးမတက္ရ၊ မကုိင္တြယ္ရ၊ မထိရ၊ မတက္ရဆုိေသာအယူအဆမ်ားမွာဘုရားရွင္
လက္ထက္က မရွိ၊ဘုရားရွင္လည္းမေဟာခဲ့ေပ။ေႏွာင္းေခတ္မ်ားမွာ ၿဖစ္ေပၚလာေသာအယူအဆမ်ားသာ ၿဖစ္္္ေလသည္၊၊

                 သိမ္ထဲကိုအမိ်ဳးသမီးေတြ မ၀င္ရဟု မည္သူသတ္မွတ္ခဲ့တာ

 လဲဆိုတာကေတာ့ဦးဇင္းလည္းမသိေပ။သိမ္မ်ား၏အဦးဆုံးဒါယကာမ်ားကပဲ

သူတုိ႔၏ ဘုရား ေက်ာင္း သိမ္မ်ားအေပၚ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မတက္ရသတ္မွတ္

ထားခဲ့သလား၊ ဒါမွမဟုတ္ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးမ်ားက ေက်ာငး္ထဲတြင္ အျမတ္ဆုံး သိမ္တုိ႔ကို အလြန္အေလးထားၾကသည္၊ ထိုေၾကာင့္

ဘုရားရွင္၏သားေတာ္မ်ားေမြးဖြားေပးရာေက်ာင္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္

 ၾကည္ညိုလြန္း၍ဒီစည္းကမ္းကိုသတ္မွတ္ခဲ့ေလသလားဆိုတာ

 ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္မွသိပါလိမ့္မည္။

            ထို ့သို ့မဟုတ္လူတက္၊လူစြာလုပ္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ သိမ္ထဲကိုအမ်ိဳးသမီးေတြမ၀င္ရတားၿမစ္လာရင္ေတာ့ ဘုရားလက္
ထက္ကေတာင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသိမ္ထဲမွာ ေနခြင့္ျပဳေသးတယ္ဆုိရင္
 ဒီေခတ္မွာ သိမ္ထဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမ၀င္ရဟုေသာတားျမစ္ခ်က္
သည္ ပုဂၢဳိလ္ေရးဆန္ေသာ ဆက္ဆံမႈသာျဖစ္ေလသည္။

 

         အခ်ဳပ္အားၿဖင့္ဆိုရေသာ္အမိ်ဳးသမီးမ်ားသိမ္ထဲ ၀င္ျခင္းေၾကာင့္ ဘာမွ မျဖစ္ပါ။ သို ့ေသာ္ စိတ္သာရွင္ေစာ ဘုရားေဟာဆိုတဲ့အတိုင္း

သိမ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘုရားမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အမ်ိဳးသမီး
ၿဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစ၊ ရဟန္းပဲျဖစ္ေစ အကုသုိလ္စိတ္ႏွင့္ ၀င္ရင္၊ သြားရင္ေတာ့ အျပစ္ရွိသလုိ ေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔သြားရင္ေတာ့ ကုသိုလ္
ေတြ ရမွာအမွန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းတင္ၿပလိုက္ရပါသည္။ 

                       မွန္ကန္သာဓမၼအသိ၊မွန္ကန္ေသာဓမၼအၿမင္မ်ားပိုင္ဆိုင္ၾကၿပီး

လက္ေတြ ့က်င့္ၾကံ အားထုတ္္ႏိုင္ၾကပါေစ။

                                                       အရွင္၀ိစကၡဏ(နတ္ေမာက္)